Si putas laborem virorum ad pilos faciales removendos hodiernum esse, nuntium tibi habemus. Sunt indicia archaeologica quae ostendunt, Aetate Lapidea Serius, viros rasisse silice, obsidiana, vel fragmentis conchae, vel etiam conchas instar forcipes usurpasse. (Vae!)
Postea, viri novaculas aeneas, cupreas et ferreas experti sunt. Divites fortasse tonsorem personalem inter ministros habebant, dum reliqui tonsorem visitabamus. Et, ab Medio Aevo incipiens, tonsorem quoque visitare potuisti si chirurgia, sanguinis effusio, aut dentes extrahendos opus esset. (Duo aves, unus lapis.)

Recentioribus temporibus, viri novaculam ferream, "custam" etiam appellatam, quia... bene, res manifesta, utebantur. Forma eius cultri similis significabat eam acuendam esse lapide ad acuendum vel corrigia, et peritiam magnam (nedum focum quasi lasericum) ad usum requirebat.

CUR PRIMO LOCUS TONDERE COEPISTIMUS?
Multas ob causas, ut apparet. Veteres Aegyptii barbas et capita radebant, fortasse propter calorem et probabiliter ut pediculos arcerent. Quamquam pilos faciales crescere insolitum habebatur, pharaones (etiam nonnullae feminae) barbas falsas gerebant ad imitationem dei Osiridis.

Rasura postea a Graecis, Alexandri Magni regnante, recepta est. Haec praxis late promota est ut defensio militibus, ne hostes barbas eorum in proelio corporeo prehenderent.

DECLARATIO MODAE AN ERRATIO SIMULATA?
Viri ab initio temporis amorem et odium erga pilos faciales coluerunt. Per annos, barbae quasi incultae, pulchrae, necessariae res religiosae, signum roboris et virilitatis, prorsus sordidae, vel quasi declaratio politica visae sunt.

Usque ad Alexandrum Magnum, Graeci antiqui barbas suas solum temporibus luctus tondebant. Contra, iuvenes Romani circa annum CCC a.C.n. "primae rasurae" convivium habebant ad adultam aetatem celebrandam, et barbas suas solum in luctu crescebant.

Circa tempus Iulii Caesaris, viri Romani eum imitabantur barbas evellendo, deinde Hadrianus, imperator Romanus ab anno 117 ad 138, barbam in modum redigit.

Primi quindecim praesides Civitatum Foederatarum Americae imberbes erant (quamquam Ioannes Quincy Adams et Martinus Van Buren nonnullas barbas ovinas insigniter gerebant). Deinde Abraham Lincoln, possessor barbae celeberrimae omnium temporum, electus est. Novam modam initiavit—plerique praesides qui eum secuti sunt pilos in facie habebant, usque ad Woodrow Wilson anno 1913. Et ex eo tempore, omnes praesides nostri rasi sunt. Et cur non? Rasura longam viam progressa est.